|
Αρχική | ![]() |
Κινηματογράφος | ![]() |
Βιντεοταινίες | ![]() |
Τηλεταινίες | ![]() |
Ντοκιμαντέρ | ![]() |
Θέατρο | ![]() |
Τηλεοπτικά | ![]() |
Αφιερώματα | ![]() |
Διαφημίσεις | ![]() |
FORUM |
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ | ![]() |
|||
1000 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ |
Η
ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΚΑΛΕΝΔΩΝ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ
Κωνσταντινούπολη: Παραμονή πρωτοχρονιάς, στο Βυζάντιο γιορτάζεται η Εορτή των Καλένδων (εξού και ο όρος κάλαντα) με τραγούδια, χορούς, διαγωνισμούς ψεμάτων και θεατρικές παραστάσεις. Η αναβίωση της γιορτής είναι το θέμα της ταινίας, που αποτελεί το πρώτο (και το τελευταίο δυστυχώς) μιούζικαλ που γυρίστηκε από την Ελληνική Τηλεόραση, σε συμπαραγωγή με τη Γαλλική που παίχτηκε την ημέρα της Πρωτοχρονιάς (1977) ταυτόχρονα στην Αθήνα και στο Παρίσι. Την κινηματογραφική σκηνοθεσία επέβλεψε ο Ροβήρος Μανθούλης (Γενικός Διευθυντής Προγράμματος, τότε, της ΕΡΤ) την θεατρική και τους χορούς ο Γιώργος Μιχαηλίδης. Τα 1.000 τετραγωνικά μέτρα των σκηνικών και τα 250 κοστούμια της εποχής είναι έργο του Βασίλη Φωτόπουλου. Το σενάριο είναι του Ιάκωβου Καμπανέλη (βασισμένο σε μια ιδέα του Γιώργου Σταμπουλόπουλου) και μας μεταφέρει χίλια χρόνια πίσω, στο έτος 976 μ.Χ., στην καρδιά της Βυζαντινής εποχής, με αφορμή το έθιμο των Καλενδών για την αρχή της νέας χρονιάς. Ο Σταύρος Ξαρχάκος έγραψε τη (πρωτότυπη) μουσική, ειδικά γραμμένη για το μιούζικαλ αυτό (και για τους… Χασάπηδες της Πόλης που χορεύουν… χασάπικο) σε μια μορφή σουίτας χορευτικών ρυθμών και αυτοσχεδιασμών που αντλούνται μέσα από τη μακραίωνη μουσική παράδοση του τόπου. Παίζουν δεκάδες σταρ του θεάτρου και του κινηματογράφου (Δανδουλάκη, Τσιβιλίκας, Βέγγος, Δέσπω Διαμαντίδου, Βάσος Ανδρονίδης, μεταξύ άλλων) και πάνω από 200 κομπάρσοι. Γράφει η Christine de Montvalon στο TELERAMA : ’’Κατά τη διάρκεια μια μακράς και θεότρελης νύχτας, θα περάσουν από μπροστά μας, μ΄ένα ρυθμό διαβολικό, θεατρίνοι, τραγουδιστές, παλαιστές, χορευτές και μεγαλοφυείς ψεύτες που παίρνουν μέρος σ΄ένα πρωτότυπο τουρνουά που θα χαιρετίσει την άφιξη του νέου έτους. Αυτή η «Γιορτή των Καλένδων» μας μεταφέρει, πράγματι, σ΄ένα μακρυνό και παράξενο κόσμο. Αυτή η αναπαράσταση του παρελθόντος τα καταφέρνει μια χαρά. Είναι παράξενη ξένη, μπαρόκ, πολύχρωμη, ζωντανή. Αυτό το ξαναμμένο πλήθος που φτάνει κατάκοπο στην αυγή του έτους μας επιτρέπει να αντιληφθούμε τις ελπίδες και τις απελπισίες του, τις επιθυμίες του εκείνες που προδίνουν τα μάτια του’’. Γράφει η Μ.-D. Lange στην AURORE :
’’Τι κρίμα που αργήσαμε τόσο (τ΄ακούτε Κύριε Μανθούλη;) να γνωρίσουμε αυτές τις γιορτές, την ευφράδεια και τη γοητεία της Δέσπως Διαμαντίδου, την ακτινοβολία της ομορφιάς της Κάτιας Δανδουλάκη, την απερίγραπτη κωμική αίσθηση του Θανάση Βέγγου… Για να συνοψίσω, σας συμβουλεύω να κοιτάξετε με όλα σας τα μάτια και να πάρετε μέρος με όλα σας τα αυτιά σ΄αυτή τη γιορτή των Καλένδων !’’.
|